mojaWieś.pl - Portal Kół Gospodyń Wiejskich i Mieszkańców Wsi

bielskie

11 lis 2023

0 1

"Jabłoń niemy świadek historii"

Lekcja historii KGW Strażniczki Tradycji- Jabłoń niemy świadek historii.

Dnia 11 listopada 2023 rok przypada105- rocznica uzyskania przez Polskę Niepodległości.

Święto Niepodległości, ustanowione zostało na mocy ustawy z dnia 23 kwietnia 1937roku, zostało zniesione po II wojnie światowej w 1945 roku, a następnie przywrócone ustawą z dnia 15 lutego 1989 roku.

Ciekawe wydarzenie miało miejsce 95 lat temu -30 października 1928 roku przy okazji zbliżających się obchodów 10-lecia odzyskania niepodległości. Starostwo bialskie zorganizowało Święto Sadzenia Drzewek. Zasadzono wówczas około 400 drzewek owocowych; były to jabłonie (grochówki i renety), czereśnie. Były także lipy. Drzewka te sadzono wzdłuż drogi łączącej Hałcnów z Wilamowicami, a większość z nich rosła i owocowała jeszcze w latach siedemdziesiątych XX wieku. W tejże uroczystości, bo tak można było ją nazwać uczestniczyły kobiety i właściciele pól położonych wzdłuż ulicy obsadzanej drzewkami. Nie tylko w Pisarzowicach, ale w całym Starostwie. Wiele osób pamięta drzewa owocowe, zwłaszcza czereśnie z dojrzałymi owocami oblegane przez dzieci wracające do domów ze szkoły. A były to owoce ekologiczne ponieważ samochodów prawie nie było, a drogą jeździły tzw. furmanki konne.

Dopowiem, że rośnie jeszcze (ale resztkami sił) jabłoń- grochówka, którą to posadzono wówczas i mało kto wie o jej istnieniu. Mijając ją zastanawiają się (zwłaszcza młodsze pokolenie) co robi stare na pół spróchniałe drzewo owocowe wśród topoli przy ul. Wyzwolenia (to jest rejon firmy Uszczelniania Mechaniczne ANGA). Dla mnie ta jabłoń to niemy świadek historii.

Czas mija, jednakże dzięki zapisom nie tylko na kartach papieru, ale przekazach ustnych będą przypominać nam o wielu ciekawych historiach, o których warto wiedzieć. To dzięki temu będą nadal trwać.

Warto też zastanowić się, czy aby nie zorganizować sadzenia drzewek w centrum Pisarzowic lub na obrzeżach w 110 rocznicę uzyskania Niepodległości przez RP. Będzie ona przypadać w 2028 roku. To oczywiście nie muszą być drzewka owocowe, ale piękne ozdobne magnolie lub inne krzewy ozdobne. Nasi pisarzowiccy ogrodnicy na pewno by podpowiedzieli.

Warto się nad tym zastanowić,a z pewnością wsparliby tę myśl nasi samorządowcy.

Cecylia P. z Koło Gospodyń Wiejskich Pisarzowice

Przeczytaj również wszystkie artykuły z kategorii >

Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy

W Polsce 1 Maja jest świętem państwowym od 1950 roku, oraz dniem ustawowo wolnym od pracy. W okresie Polski Ludowej, było to jedno z największych świąt w roku, związane z jego nieodłącznym elementem – pochodem pierwszomajowym. Skąd się wzięło Święto Pracy? Obchodzone 1 maja Święto Pracy ma swój początek już w XIX w., bo w 1886 r., w Chicago odbył się strajk robotników walczących o ośmiogodzinny dzień pracy. Pracownicy skarżyli się na nieludzkie warunki pracy, niskie i niegodne płace oraz 12-godzinny dzień pracy. Strajk został brutalnie stłumiony przez policję, ogromna liczba pracowników ucierpiała. Cztery lata później, bo w 1890 r., aby upamiętnić wydarzenia w Chicago, dzień 1 maja został wybrany jako święto robotnicze przez obradujący w Paryżu kongres założycielski II Międzynarodówki. Strajki robotników, nie tylko w Chicago, ale w Niemczech czy we Francji, w XIX w. i na początku XX. odniosły kolosalny sukces. Z biegiem lat pracownicy mieli prawo do BHP, do urlopu, do 8-godzinengo dnia pracy, do tworzenia i przystępowania do związków zawodowych, do godnych warunków pracy i płacy. Był to przełom w rozwoju prawa pracy. W Polsce kodeks pracy, który obowiązuje w obecnym kształcie został uchwalony w 1974 r. Czytaj dalej

30 kwi 2024 |

Polska

Kilka słów o gwarze

Swoją pasją i zamiłowaniem do gwary, tradycji i powrotu do korzeni dzieli się z nami Marian Kwiecień. „Zachęcam do naśladownictwa moich zainteresowań, na lokalne potrzeby Państwa okolicy, regionu. Zachowanie dawnych nazw, wyrażeń i treści, są tak samo ważne, jak dawne receptury kulinarne” - zapewnia pasjonat. . „Dziewczyno kochana pokaż mi kolana, pokaż mi oboje, czy takie jak moje…” To fragment ludowej przyśpiewki znany, jak mi wiadomo w wielu regionach kraju. Choć jestem radomianinem z urodzenia, a kielczaninem z zasiedzenia, to zamiłowaniem do ludowej kultury, w każdym formacie interesuję się „jak Polska długa i szeroka”. Powiadają, że „chłop ze wsi wyjdzie, ale wieś z chłopa nie” Nie wstydzę się tego, bowiem od urodzenia poprzez naukę (mechanizacja rolnictwa) pracę zawodową i senioralną aktywność związany jestem ze wsią. Mam okazję podzielić się z Państwem moją pasją, a Wy czytelnicy poznać i porównać niektóre wyrażenia, nazwy i zwroty – czy są takie, jak nasze kielecko-radomskie? Poniżej kilka przykładów wyrażeń i ich znaczenie. Leć duchem ‘leć szybko’. Pies loto po drucie ‘pies uwiązany na łańcuchu mógł poruszać się wzdłuż drutu rozłożonego. na ziemi z umocowaniem na końcach najczęściej między domem i oborą lub domem i stodołą’. Statki na kuminie ‘naczynia kuchenne stojące w wiejskiej chacie na kuchni”. Sprzedać statki ‘sprzedać maszyny i narzędzia rolnicze’. Upolować krowę ‘uwiązać krowę na łące do łańcucha o długości 4-5 m, którego drugi koniec przytwierdzony jest drewnianym lub metalowym palem do podłoża. Pognać gadzinę ‘zapędzić bydło na pastwisko’. Napaść gadzinę ‘nakarmić zwierzęta’. Na krzywy ryj ‘ powiedzenie wśród znajomych nt. kogoś, kto chce uczestniczyć w składkowej imprezie bez ponoszenia kosztów’. Lepić ściany ‘uzupełniać szczeliny gliną między drewnianymi elementami starych chałup’ Nie powiem ci ‘w tym temacie nic mi nie wiadomo’. Idź ze, idź ze ‘z tym co mówisz, nie zgadzam się ’. Przykłady haseł wieloznacznych: bania, bolok, buzować, byk z gwarowym ich użyciem. Bania – 1) ‘dynia’: Ale wyrosły ci banie w warzywniku: 2) ‘guz na czole powstały w wyniku uderzenia się np. o kant stołu’: Przyłóz se na banie młotek, to bania stęchnie. Bolok – 1) ‘uszkodzony ziemniak’: uwozojta jak kopieta, bo robita motykamy dużo bolków: 2) ‘wrzód’: Musiołeś się cemś uderzyć i zrobiuł ci się bolok - nic ci nie bedzie, Buzować – 1) ‘silnie fermentuje wino w gąsiorze’: Tak wino będzie buzować ze sześć tygodni: 2) ‘silny płomień podczas pożaru’: Pierun strzeluł w styrte siana i zaceno się buzować. Byk – 1) ‘samiec krowy’’: Byk mo prawie rok i wazy 50 metrów: 2) ‘przezwisko’ Nie cypioj się dziecka, ty byku; 3) ‘błąd ortograficzny’: W kajecie cerwieniu się byki coś narobiuł. Marian Kwiecień Czytaj dalej

29 kwi 2024 |

Polska

Misterium Męki Pańskiej w Zadzimiu

W dniu 17 marca 2024 r. w Zadzimiu odbyło się Misterium Męki Pańskiej, którego organizatorami byli Stowarzyszenie Przyjaciół Zadzimia oraz Członkowie Wspólnoty Parafialnej Parafii pod wezwaniem św. Małgorzaty w Zadzimiu. Wydarzenie to zostało objęte patronatem honorowym księdza biskupa Krzysztofa Wętkowskiego – Ordynariusza Włocławskiego. Misterium zainaugurowała o godz. 12:00 msza święta polowa, odprawiona na terenie amfiteatru w parku „Dereniowy Skarb” w Zadzimiu, bezpośrednio po której rozpoczęło się przedstawienie pasyjne z elementami Drogi Krzyżowej wzdłuż parkowych alei. Całość została zwieńczona sceną Ukrzyżowania u stóp kościoła pod wezwaniem św. Małgorzaty w Zadzimiu. Misterium odbyło się w Zadzimiu już po raz szósty. Pierwsze tego typu wydarzenie zostało zorganizowane w 2016 r. z okazji jubileuszu 600-lecia Parafii Zadzim. W przygotowanie tegorocznego wydarzenia zaangażowanych było ponad 50 osób w różnym wieku – dorosłych, dzieci, młodzieży oraz osób starszych. Część aktorów bierze udział w zadzimskim przedstawieniu pasyjnym od samego początku, jednak z każdym rokiem przybywa też nowych twarzy – w tym także z sąsiednich miejscowości i parafii. Podczas tegorocznego Misterium w rolę Jezusa już po raz trzeci wcielił się Paweł Groberek – mieszkaniec Zadzimia, Maryją ponownie została Jadwiga Lewandowska – Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Zadzimia, a w roli św. Piotra zadebiutował Mariusz Piotrowski. Jako Piłat ponownie wystąpił Sławomir Groberek – sołtys Zadzimia, zaś na czele kohorty rzymskich legionistów stanął Karol Janaszkiewicz. Wydarzenie swym śpiewem wzbogacił Łukasz Stępień – pochodzący z Chodaków student Uniwersytetu Łódzkiego i uczeń Państwowej Szkoły Muzycznej I Stopnia im. Aleksandra Tansmana w Łodzi. Oprawę muzyczną Misterium zapewnili panowie Robert Miłek i Sławomir Miłek Grupa Muzyczna „Brothers”, zaś o obsługę fotograficzną postarała się Oliwia Dominowska. Tegoroczne Misterium Męki Pańskiej w Zadzimiu po raz kolejny wzbogaciło parafialne rekolekcje i stanowiło dla wszystkich jego uczestników ważny etap w duchowym przygotowaniu się do świąt Wielkiej Nocy, czyli najważniejszych świąt w kalendarzu liturgicznym. Karolina Lewandowska Czytaj dalej

25 kwi 2024 |

łódzkie

Dzień Ziemi 2024 - Czas działać!

Dziś, w Dniu Ziemi, chcemy pokazać, jak ważne jest dbanie o naszą planetę i jak możemy przyczynić się do jej ochrony poprzez nasze codzienne działania. Dołączcie do programu "Czyste Sołectwo" i wspólnie zbierajmy elektrośmieci! Za każdą tonę zebranych odpadów Sołectwo otrzymuje 400 zł, a co więcej, może wygrać fantastyczne nagrody główne! Zbierając elektrośmieci, nie tylko przyczyniamy się do czystszego środowiska, ale także wspieramy nasze lokalne społeczności. Jak dołączyć? Zgłoś swoje Sołectwo na www.czystesolectwo.pl Zbierzcie elektrośmieci z Waszych domów, garaży, szkół, czy miejsc pracy. Dostarczcie zebrane odpady do punktu zbiórki w Waszej okolicy. Razem możemy zdziałać naprawdę wiele! Dołączcie do nas już dziś i pomóżcie uczynić naszą planetę czystsza i zdrowszą dla nas wszystkich! #DzieńZiemi #CzysteSołectwo #DbamOŚrodowisko #Asekol #AsekolPolska Czytaj dalej

22 kwi 2024 |

Polska

Życie bywa przewrotne…

Dziadek był ogrodnikiem, Tata również, a ja … nim zostać nie chciałam! Przeznaczenie jednak napisało swój scenariusz i od lat z pasją, sukcesami i miłością do ziemi, prowadzę wielokrotnie nagradzane gospodarstwo ekologiczne. To jednak nie koniec… Co by tu zadziałać? I kolejny przykład przewrotności losu – zawsze chciałam żyć z dala od ,,gwaru” i z dala od ludzi, najlepiej w Bieszczadach - takie pomysły miałam w szkole średniej. Ale… prowadzę aktywne życie społeczne. Moja działalność miała swój początek w chwili, kiedy mój pierwszy syn poszedł do szkoły podstawowej. Niespodziewane rozpoczęła się moja praca społeczna na rzecz… szkoły. Niestety szkoła miała zostać zlikwidowana i dlatego wraz z rodzicami zaczęliśmy walkę, by szkoła istniała dalej. Życie bywa przewrotne, bo od 2008 roku jestem Prezesem Niepublicznej Szkoły Podstawowej w Łopatka. Ale to nadal nie koniec… W 2015 roku zostałam sołtyską i pomyślałam, że w tym samym roku założę KGW i tak się stało. Nie twierdzę, że było lekko, ale mówią, że wszystko robię z uśmiechem na twarzy. Staram się żyć uważnie i pewnie dlatego nie mogę przejść obojętnie obok zdarzeń i problemów. Wolna i szczęśliwa Moje życie w stylu eko – cieszę się, że ma miejsce. Plan na życie na początku był inny niż ogrodnictwo… To życie społeczne przeplata się z praca zawodową, jedno i drugie nie jest łatwe, ale daje dużo satysfakcji. Ogrodnictwo mam we krwi… jednak czas musiał pokazać, bym to zrozumiała. Młoda dziewczyna zamiast w Bieszczady uciekła do miasta, by żyć wygodnie i bez problemów. Próba życia w mieście została wykonana, a z nią przyszło rozczarowanie. Brak przestrzeni - ciasno, duszno. Rozum pokazał, że moje miejsce jest na wsi - wśród przyrody. Tu jestem wolna i szczęśliwa, choć nie jest łatwo i pięknie. Staram się przechodzić przez życie z uśmiechem, mam to po Tacie, dlatego jestem niepoprawną optymistką! Mała ogrodniczka Praca w otoczeniu natury była mi pisana, jak mogłam tego nie zauważyć? Mam zdjęcia... a tam 4-letnia dziewczynka, która wygląda jak mała ogrodniczka – z ogrodem w tle i z zadowoleniem na twarzy! Cudownym ogrodnikiem był mój Dziadek Feliks, również mój Tata - Józef kontynuował zawód ogrodnika. Pomimo swego leciwego wieku, jeszcze żyje pasją i pracą w ogrodnictwie. Sami widzicie - zbyt silne geny „ciążyły” nad moją osobą, więc chwilowy bunt został pokonany. Pracę traktuję z dużą odpowiedzialnością, zdając sobie sprawę, że przyrodę – naszą ziemię, trzeba traktować z szacunkiem i miłością, by służyła kolejnym pokoleniom. By nasze dzieci i wnuki mogły żyć w pięknym i zdrowym środowisku. Pamiętajmy: „Nie odziedziczyliśmy ziemi od naszych rodziców, ale pożyczyliśmy ją od naszych dzieci”! Kocham ludzi Muszę wrócić do silnych genów mojego Taty i Dziadka, bo nie tylko ogrodnictwo w nich było, ale również praca na rzecz lokalnej społeczności. I ja też to mam. Rozpiera mnie energia i uwielbiam kontakt z ludźmi. Działanie! Jeśli mogę zrobić coś pożytecznego, to dlaczego nie? Byłam sołtyską, działam na rzecz rolników i naszej wiejskiej, małej społeczności, jestem radną. Zaangażowałam się w działania na rzecz kobiet ,,Kobiety w Centrum”. Jestem ambasadorką Onkocafe. Obecnie kończę studia na kierunku Politologia, które dotykają obszarów społecznych i gospodarczych, czyli tego, co nas otacza. To kolejna moja pasja, w której mogę się realizować, uczestniczyć i tworzyć projekty, np. związane z ochroną praw człowieka, praw kobiet. Ważny jest dla mnie, jak już pisałam, szacunek dla przyrody, ale też do drugiego człowieka! W obecnych czasach dużego postępu cywilizacji niestety ginie człowiek, jako bardzo wartościowa i wymagająca szacunku istota wszechświata! Są chwile, dla których warto żyć! Na tym, co robię nie poprzestanę, mam bardzo dużo planów. Doba czasem jest za krótka. Cały czas chcę się rozwijać. Staram się nigdy nie poddawać. Jeśli coś się nie udaje, staram się zrozumieć, gdzie był błąd i idę dalej! Patrzę na świat nieco przez różowe okulary. Nawet, jeśli ktoś czasami twierdzi, że się nie uda, a ja jestem przekonana, że to ma sens, to działam! Tak trzeba. Na tym polega życie. Są chwile, dla których warto żyć! Monika Mrowińska Czytaj dalej

19 kwi 2024 |

Polska

Korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies.

Zamknij